مدتهاست که دیگر به میخکهای مینیاتوری حسادت نمیکنم.
همانها که وقتی به زیارت مزارت میآمدم، میدیدم در تحریر اسم تو، بر بستر سیلاب اشک من، سد ساختهاند و جا خوش کردهاند بر شیار منحنی نام تو بر سنگ مزارت، سـید!
این گلهای کوچک صورتی، دیگر داغ دل مرا در دیر رسیدن، تازه نمیکنند.
دیگر به این یقین رسیدهام که این تاخیرها بیحکمت نیست.
عدهای، همانند میخک، انگار پاکیزه متولد میشوند. در پاکیزگی، زندگی میکنند و در پاکیزگی از دنیا میروند.
عدهای هم باید برای آنچه میخواهند، زحمت بکشند. بابت وقتهایی که در ایستگاه نشانهها تلف کردهاند، باید مانند گل محمدی، گرم و سرد شوند تا گلاب شوند.
#تقدیم_به_شهید_آوینی